د ۱۳۸۲ کال د اساسي قانون په رڼا کې د افغانستان د عامه ادارې سازمان او جوړښت څېړنه

د ۱۹ پېړۍ له پای او د عامه ادارې د اوسنیو سازمانونو له پیل څخه راهیسې په افغانستان کې دولتونو د عامه ادارې بېلا بېل ماډلونه کارولي دي. دغه ماډلونه د مرکزیت له سیسټم څخه تر داسې مرکزي سیسټم پورې چې ځواک پکې ویښل شوی وي او د ځواک تر غیر مرکزي سیسټم پورې رسیږي. په هر حال، د ګڼو او ورسره لاملونو له وجې، لکه قومي او دودیز جوړښتونه، سیاسي بې ثباتي، د رژیم چټک بدلون، پرلپسې تاریخي ولولې او د اداري اصلاحاتو له پورته څخه ښکته او وارد شوی ماهیت ، له پردیو څخه د کرکې احساس او له مرکزي ادارې څخه د بېلېدو قوتونه په افغاني ټولنه کې د دې سبب ګرځېدلي چې له دغو ماډلونو څخه یو هم په بریالۍ توګه بنسټیز نده شوي. اوسنۍ اساسي قانون چې په ۱۳۸۲ کال کې تصویب شو، هڅه کوي ، البته له ځینو شرایطو سره سره، چې د مرکزي ادارې یو غیر متمرکز شکل منځ ته راوړي.