تعامل آب های سطحی-زیرزمینی در حوضه دریایی کابل

آب زیرزمینی – منبع اصلی تامین آب باشندگان کابل – در دو دهه گذشته به شدت مورد استفاده سوء قرار داشته است، که سبب پایین رفتن جدی سطح آب شده است. در حالی که عدم توازن بین تغذیه (recharge) آب و میزان استفاده از آن یکی از علل اصلی کاهش سطح آب پنداشته می شود، افزایش سریع شهرنشینی سهم اندک تغذیه آب از سطح زمین را محدودتر ساخته است؛ از این رو، تنها دریا‌ها و نهرها به عنوان منابع تغذیه باقی مانده اند. این تحقیق میزان تغذیه آب‌های زیرزمینی را در حوضه­‌های فرعی (sub-basins) کابل مرکزی، کابل بالایی/پغمان، لوگر، شمالی و پنجشیر اندازه‌گیری می‌کند. مطالعه کنونی از سه رویکرد استفاده می‌کند: (الف) بیلانس بودجه آب در مقیاس حوضه آبی (basin-scale water budget balance)؛ (ب) بیلانس آب طول دامنه دریا (river reach length water balance)؛ و (ج) شکل‌گیری تپه‌های آب زیرزمینی (groundwater mounding) به ترتیب با استفاده از معادله رشد آب‌های زیرزمینی برای تخمین مازاد/کسری آب، تلفات انتقال آب از طریق بستر دریا و نرخ تغذیه آب‌های زیرزمینی.